καθ’ έξιν αποβολών, ιδιαίτερα κατά τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης.
Ανάλογα με
το μέγεθος, τον αριθμό και τη θέση τους, τα ινομυώματα μπορεί να συντελέσουν σε
αδράνεια της μήτρας και να ωθήσουν το έμβρυο σε λάθος θέση, τόσο κατά την
εγκυμοσύνη όσο και κατά τον τοκετό. Ακόμα όμως και σε περιπτώσεις ινομυωμάτων
μεγάλου μεγέθους, με τη συνεχή ιατρική παρακολούθηση, η εγκυμοσύνη μπορεί να
εξελιχθεί ομαλά και να έχει αίσια έκβαση. Τα ινομυώματα μπορεί να μπλοκάρουν τη
γυναικεία γονιμότητα αν αποφράξουν τις σάλπιγγες.
Η ανάπτυξη
ινομυωμάτων στο ενδομήτριο εμποδίζει την εμφύτευση των γονιμοποιημένων ωαρίων
και αποτελεί συνηθισμένη αιτία των καθ’ έξιν αποβολών, ιδιαίτερα κατά τους
τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης. Ανάλογα με το μέγεθος, τον αριθμό και τη
θέση τους, τα ινομυώματα μπορεί να συντελέσουν σε αδράνεια της μήτρας και να
ωθήσουν το έμβρυο σε λάθος θέση, τόσο κατά την εγκυμοσύνη όσο και κατά τον
τοκετό. Ακόμα όμως και σε περιπτώσεις ινομυωμάτων μεγάλου μεγέθους, με τη
συνεχή ιατρική παρακολούθηση, η εγκυμοσύνη μπορεί να εξελιχθεί ομαλά και να
έχει αίσια έκβαση.
Συμπτώματα
Κατά κανόνα, τα ινομυώματα είναι καλοήθη σφαιρικά ογκίδια που αποτελούνται από μυϊκές ίνες και ινώδη ιστό. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 1 έως15 εκατοστά και το
βάρος τους από λίγα γραμμάρια μέχρι και αρκετά κιλά σε κάποιες περιπτώσεις.
Εμφανίζονται περισσότερο σε γυναίκες που δεν έχουν κάνει παιδί και αν είχε
ινομυώματα η μητέρα ή η γιαγιά τους. Είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στη γόνιμη
ηλικία των 25 - 50 ετών.
Συμπτώματα
Κατά κανόνα, τα ινομυώματα είναι καλοήθη σφαιρικά ογκίδια που αποτελούνται από μυϊκές ίνες και ινώδη ιστό. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 1 έως
Στο γιατρό
θα καταφύγετε αν τα ινομυώματα σας προκαλούν αιμορραγία ανάμεσα στις περιόδους
(έστω και σταγόνες), ασυνήθιστα αυξημένη αιμορραγία (μηνορραγία) ή έντονο πόνο
(δυσμηνόρροια) κατά τη διάρκεια της περιόδου, πόνους, κράμπες ή πρήξιμο στην
κοιλιά, πρήξιμο στα πόδια, μια επίμονη δυσκοιλιότητα, συχνοουρία ή ακράτεια,
συχνές ουρολοιμώξεις, πόνους στην πλάτη, στα πόδια και κατά τη σεξουαλική επαφή
(δυσπαρευνία).
Δευτερογενώς, η υπερβολική αιμορραγία της έμμηνης ρύσης που μπορεί να προκαλέσουν τα ινομυώματα είναι πιθανό να οδηγήσει σε αναιμία. Επίσης, ο πόνος κατά την ερωτική διείσδυση είναι λογικό να υποβαθμίσει την ερωτική ζωή του ζευγαριού. Τέλος, ενώ τα ίδια τα ινομυώματα είναι κατά κανόνα καλοήθη, σε περιπτώσεις που είναι μεγάλα ή πολλαπλά έχουν συνδεθεί με τετραπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του ενδομητρίου.
Εξετάσεις για τα Ινομυώματα
Δυο καλές ετήσιες συνήθειες, το τεστ Παπανικολάου και το υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών εντοπίζουν την ύπαρξη ινομυωμάτων στη μήτρα. Αλλιώς, είναι πολύ πιθανό να έχετε ινομυώματα και να μην σας έχουν ενοχλήσει ή να μην σας δημιουργήσουν ποτέ κάποιο πρόβλημα. Αυτό εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό τους και τη θέση που βρίσκονται (ενδοτοιχωματικά, υποορογόνια, υποβλεννογόνια, ενδοσυνδεσμικά).
Δευτερογενώς, η υπερβολική αιμορραγία της έμμηνης ρύσης που μπορεί να προκαλέσουν τα ινομυώματα είναι πιθανό να οδηγήσει σε αναιμία. Επίσης, ο πόνος κατά την ερωτική διείσδυση είναι λογικό να υποβαθμίσει την ερωτική ζωή του ζευγαριού. Τέλος, ενώ τα ίδια τα ινομυώματα είναι κατά κανόνα καλοήθη, σε περιπτώσεις που είναι μεγάλα ή πολλαπλά έχουν συνδεθεί με τετραπλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του ενδομητρίου.
Εξετάσεις για τα Ινομυώματα
Δυο καλές ετήσιες συνήθειες, το τεστ Παπανικολάου και το υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών εντοπίζουν την ύπαρξη ινομυωμάτων στη μήτρα. Αλλιώς, είναι πολύ πιθανό να έχετε ινομυώματα και να μην σας έχουν ενοχλήσει ή να μην σας δημιουργήσουν ποτέ κάποιο πρόβλημα. Αυτό εξαρτάται από το μέγεθος, τον αριθμό τους και τη θέση που βρίσκονται (ενδοτοιχωματικά, υποορογόνια, υποβλεννογόνια, ενδοσυνδεσμικά).
Πότε αυξάνονται, πότε μικραίνουν
Η ανάπτυξη ινομυωμάτων ευνοείται σε περιπτώσεις χρόνιας ανωοθυλακιορρηξίας και υπερπλασίας του ενδομήτριου, καθώς και από την ύπαρξη οιστρογονοπαραγωγικών όγκων στις ωοθήκες. Τα ινομυώματα «τρέφονται» από την αυξημένη ποσότητα οιστρογόνων που παρατηρείται κατά τη λήψη αντισυλληπτικών, την εγκυμοσύνη και την παχυσαρκία. Αντίθετα, στη φάση της εμμηνόπαυσης, όταν σταματά η παραγωγή οιστρογόνων, τα ινομυώματα συρρικνώνονται.
Αντιμετώπιση κατά περίπτωση
Αν διαπιστώσετε ύστερα από μία εξέταση ότι έχετε ινομυώματα που όμως δεν σας έχουν ενοχλήσει, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τα παρακολουθείτε στο εξής με μια υπερηχογραφική εξέταση 2-3 φορές το χρόνο. Το ίδιο ισχύει και αν πλησιάζετε στην εμμηνόπαυση ή σας έχει ήδη σταματήσει η περίοδος, οπότε αναμένεται συρρίκνωση των ινομυωμάτων.
Με φαρμακευτική αγωγή πιθανόν να ελεγχθεί η υπερβολική αιμορραγία που προκαλούν τα ινομυώματα. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να χορηγηθούν γοναδοτροπίνες προκειμένου να ανακοπεί η ανάπτυξή τους.
Όταν τα ινομυώματα είναι μεγάλα ή πολλαπλά, η τεχνική του εμβολισμού αποκόπτει την αιμάτωσή τους, με αποτέλεσμα να μαραθούν.
Η αφαίρεση των ινομυωμάτων ενδείκνυται όταν η γυναίκα επιθυμεί να διατηρήσει την αναπαραγωγική της ικανότητα ή όταν κάποιο έντονο πρόβλημα που της προκαλούν τα ινομυώματα υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα της ζωής της. Ένδειξη για ινομυωματεκτομή συνιστά και η ξαφνική ανάπτυξη των ινομυωμάτων και ιδιαίτερα κατά την εμμηνόπαυση. Στην τελευταία περίπτωση, τα ινομυώματα μπορεί να αφαιρεθούν και με υστερεκτομή.
Η ανάπτυξη ινομυωμάτων ευνοείται σε περιπτώσεις χρόνιας ανωοθυλακιορρηξίας και υπερπλασίας του ενδομήτριου, καθώς και από την ύπαρξη οιστρογονοπαραγωγικών όγκων στις ωοθήκες. Τα ινομυώματα «τρέφονται» από την αυξημένη ποσότητα οιστρογόνων που παρατηρείται κατά τη λήψη αντισυλληπτικών, την εγκυμοσύνη και την παχυσαρκία. Αντίθετα, στη φάση της εμμηνόπαυσης, όταν σταματά η παραγωγή οιστρογόνων, τα ινομυώματα συρρικνώνονται.
Αντιμετώπιση κατά περίπτωση
Αν διαπιστώσετε ύστερα από μία εξέταση ότι έχετε ινομυώματα που όμως δεν σας έχουν ενοχλήσει, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τα παρακολουθείτε στο εξής με μια υπερηχογραφική εξέταση 2-3 φορές το χρόνο. Το ίδιο ισχύει και αν πλησιάζετε στην εμμηνόπαυση ή σας έχει ήδη σταματήσει η περίοδος, οπότε αναμένεται συρρίκνωση των ινομυωμάτων.
Με φαρμακευτική αγωγή πιθανόν να ελεγχθεί η υπερβολική αιμορραγία που προκαλούν τα ινομυώματα. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να χορηγηθούν γοναδοτροπίνες προκειμένου να ανακοπεί η ανάπτυξή τους.
Όταν τα ινομυώματα είναι μεγάλα ή πολλαπλά, η τεχνική του εμβολισμού αποκόπτει την αιμάτωσή τους, με αποτέλεσμα να μαραθούν.
Η αφαίρεση των ινομυωμάτων ενδείκνυται όταν η γυναίκα επιθυμεί να διατηρήσει την αναπαραγωγική της ικανότητα ή όταν κάποιο έντονο πρόβλημα που της προκαλούν τα ινομυώματα υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα της ζωής της. Ένδειξη για ινομυωματεκτομή συνιστά και η ξαφνική ανάπτυξη των ινομυωμάτων και ιδιαίτερα κατά την εμμηνόπαυση. Στην τελευταία περίπτωση, τα ινομυώματα μπορεί να αφαιρεθούν και με υστερεκτομή.
Η αφαίρεση (εκπυρήνιση) των ινομυωμάτων μπορεί
να γίνει είτε αναίμακτα μέσω του κόλπου (υστεροσκοπική ινομυωματεκτομή) είτε
σχεδόν αναίμακτα με τη λαπαροσκοπική ή τη ρομποτική χειρουργική. Έτσι, ενώ στην
ανοιχτή χειρουργική επέμβαση χρειάζονται αρκετές μέρες νοσηλείας και ανάρρωσης,
με τις πρωτοποριακές τεχνικές της ενδοσκοπικής χειρουργικής, μπορείτε να
απαλλαγείτε εύκολα από τα ινομυώματα που σας ταλαιπωρούν και να επιστρέψετε στις
καθημερινές σας δραστηριότητες ύστερα από μόλις μία ημέρα. Οι σύγχρονες αυτές
τεχνικές δεν τραυματίζουν τους ιστούς και γι’ αυτό δεν δημιουργούν πόνο, αλλά
ούτε και ορατά σημάδια.
