Το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1955 κατά τη μελέτη παχύσαρκων ατόμων που προσπαθούσαν να ελέγξουν το βάρος τους και αποτελεί διατροφική διαταραχή με κύρια χαρακτηριστικά...
την πρωινή ανορεξία, την βραδινή υπερφαγία και την αϋπνία ή τις συνεχείς διακοπές του ύπνου με σκοπό την κατανάλωση φαγητού ενώ μάλιστα τα συμπτώματα είναι πιο έντονα σε περιόδους έντονου στρες και άγχους.
Πιο συγκεκριμένα η πρόσληψη ενέργειας(θερμίδων) μειώνεται κατά πολύ το πρώτο μισό της ημέρας ενώ αυξάνεται τόσο πολύ κατά τη διάρκεια των βραδινών ωρών ώστε να φτάνει περίπου στο 60% την ημερήσιας συνολικής ενέργειας που θα έπρεπε κάποιος να καταναλώνει όταν το ποσοστό αυτό θα έπρεπε να είναι περίπου 20%.
Η νυχτερινή υπερφαγία ταλαιπωρεί περίπου το 1,5% του γενικού πληθυσμού ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό είναι παχύσαρκα άτομα, αυξάνεται όσο μεγαλώνει και η ηλικία και τουλάχιστον τα μισά από τα άτομα με το σύνδρομο αυτό, αναφέρουν φυσιολογικό σωματικό βάρος πριν την εμφάνιση του συνδρόμου. Τα άτομα αυτά ξυπνάνε κατά μέσο όρο περίπου 4 φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας και αναζητούν επίμονα φαγητό ενώ κατά κύριο λόγο τα γεύματα που καταναλώνονται περιέχουν κυρίως υδατάνθρακες και κάποια ποσότητα πρωτεΐνης σε λιγότερο όμως ποσοστό. Αυτό γίνεται γιατί αυξάνονται μέσω τέτοιων τροφών τα επίπεδα τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο η οποία με τη σειρά της μετατρέπεται σε σεροτονίνη ουσία που προκαλεί το αίσθημα της χαλάρωσης και της ηρεμίας.
Επίσης μιας και το σύνδρομο αυτό φαίνεται να επηρεάζεται από στρεσογόνες καταστάσεις και την ψυχολογική διάθεση του ατόμου η κατανάλωση υδατανθράκων στέλνει το μήνυμα της ευχαρίστησης στον εγκέφαλο και γι αυτό ίσως και η νυχτερινή επιδρομή σε υδατανθρακούχα σνακ να αποτελεί μια ασυνείδητη προσπάθεια για να αποκαταστήσουν την κακή ψυχολογία τους. Αυτό σημαίνει πως ουσιαστικά στις συγκεκριμένες περιπτώσεις αυτό που συμβαίνει είναι πως ο εγκέφαλος του ατόμου φαίνεται ότι έχει συνδέσει την πρόσληψη τροφής με ευχάριστα και χαλαρωτικά συναισθήματα πόσο μάλιστα όταν το σύνδρομο έχει άμεση σχέση τόσο με την κατάθλιψη όσο και με την χαμηλή αυτοεκτίμηση Τέλος έρευνες δείχνουν ότι ακόμη και οι μακροχρόνιες δίαιτες και η απογοήτευση από την εικόνα του σώματος μπορεί να οδηγήσουν το άτομο στη βραδινή υπερφαγία.
Πιο συνοπτικά τα κύρια συμπτώματα του συνδρόμου της νυχτερινής υπερφαγίας είναι:
1.Ο ασθενής παρουσιάζει πολύ μικρή όρεξη για πρωινό ενώ το πρώτο γεύμα της ημέρας είναι αρκετές ώρες αφού ξυπνήσει.
2.Τρώει πάνω από τις μισές θερμίδες που θα έπρεπε να καταναλώνει ημερησίως κατά τη διάρκεια του βραδινού γεύματος και κατά τη διάρκεια της νύχτας ενώ πολλές φορές οι θερμίδες που καταναλώνει όταν ξυπνάει κατά διαστήματα το βράδυ είναι και περισσότερες από αυτές του βραδινού γεύματος. Τα επεισόδια μπορεί να συνεχίζονται μέχρι και τις πρωινές ώρες.
3.Τα τρόφιμα που καταναλώνει είναι κυρίως υδατάνθρακες (περίπου το 65% των τροφίμων που καταναλώνουν)δηλαδή αμυλούχες τροφές, φαγητά με μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, γλυκά και τροφές πολύ κακής ποιότητας
4.Το νυχτερινό φαγητό έχει γίνει εμμονή για τουλάχιστον δύο μήνες
5.Το άτομο νιώθει το αίσθημα της ψυχολογικής πίεσης, συναισθήματα άγχους και ανησυχίας ενώ νιώθει ακόμη και ενοχές για το τι έχει φάει αλλά και κατά τη διάρκεια των επεισοδίων.
6.Τα άτομα αυτά ξυπνάνε κατά μέσο όρο 4 φορές το βράδυ σε αντίθεση με τα φυσιολογικά άτομα που σηκώνονται κατά μέσο όρο 1 φορά το βράδυ και δυσκολεύονται να κοιμηθούν εάν δεν καταναλώσουν φαγητό
Η νυχτερινή υπερφαγία λόγω του ότι συνδέεται κυρίως με παχύσαρκα άτομα καθιστά και δυσκολότερη την απώλεια του βάρους τους και πολλές φορές η άσχημη ψυχολογική κατάσταση, το άγχος και το στρες μιας και συνδέονται άμεσα με διάφορες νευροενδοκρινολογικές διαταραχές που οδηγούν στην εμφάνιση του συνδρόμου συνδέονται κατ επέκταση και με την εμφάνιση της παχυσαρκίας.
Η νυχτερινή υπερφαγία μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται πολύπλευρα με τη βοήθεια τόσο ψυχολόγου όσο και διαιτολόγου. Από διατροφικής απόψεως θα πρέπει να γίνει ρύθμιση των γευμάτων όσο αφορά τα ωράρια καθώς και ρύθμιση της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης(θερμίδες) αυξάνοντας την πρόσληψη αυτή κατά τη διάρκεια της ημέρας ενώ θα πρέπει να προστεθούν ενδιάμεσα σνακ έτσι ώστε να μειωθεί η βραδινή διάθεση για κατανάλωση φαγητού. Θα πρέπει επίσης να προστεθούν στο ημερήσιο σιτηρέσιο τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες έτσι ώστε να νιώθει το άτομο κορεσμό καθώς και να ενισχυθεί το διαιτολόγιό του με τροφές που λειτουργούν κατά του άγχους και του στρες. Ωστόσο η βοήθεια του ψυχολόγου είναι εξίσου σημαντική μιας και πρέπει το άτομο καταρχάς να αποδεχθεί την ύπαρξη του προβλήματος και να αντιμετωπιστεί τυχόν κατάθλιψη και συναισθήματα νευρικότητας ή άγχους.
Η νυχτερινή υπερφαγία όπως και η ψυχογενής βουλιμία και η ανορεξία αποτελεί διατροφική διαταραχή και δεν θα πρέπει να περνάει απαρατήρητη ενώ χρειάζεται άμεση βοήθεια. Τα θεραπευτικά προγράμματα θα πρέπει να στοχεύουν στη αλλαγή της ίδιας της συμπεριφοράς του ατόμου το οποίο δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. Αρκεί να μπορούμε να διαβάζουμε τα σημάδια και να γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας. Αυτό αποτελεί και το βασικό θεμέλιο στο να παραδεχτούμε πως υπάρχει πρόβλημα το οποίο πρέπει και να θεραπευτεί.
pliroforiodotis.gr
